Pantone do CMYK

Jaka jest różnica między Pantone a CMYK

Pantone to model kolorów (PMS, Pantone Matching System) opracowany w USA. Kolory w tym systemie nazywane są kolorami dodatkowymi. Każdy ma własny numer i tabliczkę wzorcową, tabela kolorów jest stale aktualizowana. Każdy odcień jest odwzorowywany według określonej formuły specjalnie dla niego stworzonej. Instytut Pantone jest centrum badawczym Pantone. Zajmuje się eksperymentalną pracą z kolorem i decyduje o jej wpływie na modę, wystrój wnętrz, reklamę, a nawet kino. W 1963 roku Herbert Lawrence stworzył system identyfikacji, dopasowywania i mieszania kolorów. Zaczął pracować w drukarni i zwrócił uwagę na to, że każdy na swój sposób widzi i opisuje paletę kolorów. Aby rozwiązać ten problem komunikacyjny, Lawrence stworzył schematyczną książkę z numerowanymi i oryginalnymi nazwami w kolorach.

CMYK działa w zupełnie inny sposób niż RGB, ponieważ zamiast używać kolorów addytywnych, w rzeczywistości używa kolorów subtraktywnych (CMYK to skrót od angielskich słów Cyan, Magenta, Yellow, Key color). Klucz to po prostu inna nazwa dla czerni. Główna różnica jest następująca; Kiedy połączysz wszystkie kolory trybu kolorów RGB (czerwony, zielony i niebieski) w różnych ilościach, otrzymasz biały (czyli najczystszą kombinację). W trybie kolorów CMYK wszystkie kolory są subtraktywne, dlatego im więcej kolorów dodasz, tym ciemniejszy będzie kolor końcowy. CMYK to kolorystyka stosowana w przemyśle poligraficznym. Obecnie najpopularniejsza jest paleta CMYK. Obszarem zastosowania modelu kolorystycznego CMYK jest druk pełnokolorowy. To z tym modelem działa większość urządzeń drukujących. Ze względu na niedopasowanie modelu kolorów często zdarza się, że kolor do wydrukowania nie może zostać odwzorowany przy użyciu modelu CMYK (np. Złoty lub srebrny).